·

Samhain: een verhaal over de kracht van transformatie

Het is een koude herfstavond. De dagen worden korter en de feestelijke drukte van Halloween hangt in de lucht. Morgen moet er nog veel gebeuren: pompoenen uithollen met de kinderen, boodschappen doen, de stapel wasgoed wegwerken, nog een paar werkmails beantwoorden… Het duizelt je er even van.

Okay, tijd om wat ruimte te maken in je hoofd. Daarom besluit je je wandelschoenen aan te trekken en een boswandeling te gaan maken. Eenmaal in het bos voel je de stress van je to-do lijstje van je afglijden. En terwijl je het pad volgt en de frisse lucht je longen vult, dwalen je gedachten langzaam af…

Pas als de schemering valt, word je je weer bewust van je omgeving en vertraag je je pas.

De lucht kleurt grijs en er hangt een stilte over het bos. De geur van natte bladeren en vochtige aarde dringt zich op en je voelt een lichte rilling over je rug lopen. “Hoog tijd om naar huis te gaan,” mompel je tegen jezelf.

Maar net wanneer je je wilt omdraaien, valt je oog op een geheimzinnig, flikkerend licht tussen de bomen. Uit nieuwsgierigheid vergeet je prompt dat je net rechtsomkeert wilde maken. Een onverklaarbare, bijna hypnotiserende kracht zet je voeten in beweging in de richting van het licht.

Terwijl je dichterbij komt, zie je dat het licht een kampvuur is. Daar, gehuld in een mantel van groen fluweel, zit een oude vrouw. Haar zilveren haar danst in de wind en de lijnen in haar gezicht vertellen een verhaal van tijd en wijsheid. Er hangt een mysterieus aura om haar heen. Ze kijkt je aan met een blik die zowel uitnodigend als doordringend is, alsof ze al wist dat je zou komen. “Welkom”, zegt ze met een zachte en kalme stem. “Je bent precies op tijd.”

In dit blog neem ik je mee in de oude Keltische traditie van Samhain. Je ontdekt de wijsheid die dood en wedergeboorte met zich meedragen en hoe je deze wijsheid liefdevol in je eigen leven kunt toepassen.

Vreugdevuur in de natuur om de traditie van Samhain te vieren.

De magische nacht van Samhain

De oude vrouw buigt naar voren, haar ogen gefixeerd op de vlammen. “Dit is de nacht van Samhain,” begint ze. “Een nacht waarin de grens tussen de wereld van de levenden en de doden bijna verdwijnt. Geesten van overleden dierbaren en herinneringen aan vervlogen tijden keren terug naar onze wereld. Vannacht houdt de natuur haar adem in, net voordat de winter alles in haar greep neemt.” Ze pauzeert, haar ogen kort oplichtend in het vuur.

De wind wervelt rond het kampvuur en in het licht van de vlammen zie je schimmen in de rook. Ze zijn vluchtig, bijna ongrijpbaar, als dansende figuren uit een ver verleden. De vrouw kijkt naar de schimmen alsof ze oude bekenden zijn. “Dit is de nacht waarop het oude sterft,” fluistert ze. “En juist in de diepste duisternis wordt nieuw licht geboren.” Terwijl ze dat zegt, lijkt het vuur even feller op te laaien, haar woorden versterkend. De nacht omringt je en de vlammen werpen dansende schaduwen tussen de bomen.

Wat is Samhain?

Samhain (spreek je uit als ‘sau-win’ oorspronkelijk), is het Keltische nieuwjaarsfeest dat gevierd wordt rond 31 oktober. Deze festiviteit markeert het einde van de zomerse oogsttijd en het begin van de winter. Voor de Kelten was dit een belangrijk moment: een overgang van licht naar donker, van leven naar rust. De dagen begonnen voor hen in het donker, na zonsondergang, en zo begon ook hun nieuwe jaar met Samhain. Dit feest was een tijd om stil te staan bij het verleden, los te laten wat niet meer diende en de winter te verwelkomen als een periode van reflectie en nieuwe mogelijkheden.

Pompoenen en kaarsen in de donkere nachten van Samhain.

Het vreugdevuur voor Samhain

Op de avond van Samhain werd een groot vreugdevuur ontstoken op een open plek in de natuur. Vuur speelde een centrale rol en stond symbool voor zuivering, bescherming en vernieuwing. De gemeenschap doofde alle haarden in het dorp en verzamelde zich rond het vuur. Hoewel er weinig specifieke details bekend zijn over de rituelen, weten we dat dit vreugdevuur een moment van samenzijn was. Het vuur stond symbool voor een nieuw begin en versterkte de eenheid van de gemeenschap.

Het markeerde het einde van de zomer en het begin van de winter—een periode om naar binnen te keren. Alle haarden werden opnieuw ontstoken met het ‘heilige vuur’ van het vreugdevuur, als voorbereiding op de donkere maanden die voor hen lagen.

Volgens de legende werd de oude wintergodin Cailleach vereerd tijdens Samhain. Men geloofde dat zij met haar krachten de winter inluidde en de natuur tot rust bracht. Bij het vreugdevuur riepen de mensen haar aan voor bescherming en leiding tijdens de winter. Cailleach stond symbool voor transformatie. Haar aanwezigheid gaf de gemeenschap de kracht om het verleden los te laten en ruimte te maken voor een nieuw begin.

Samhain is de nacht waarin de Kelten eer betuigden aan het verleden en een belofte deden aan de toekomst.

De grens tussen leven en dood

Tijdens Samhain geloofden de Kelten dat de grens tussen de wereld van de levenden en de doden vervaagde, waardoor geesten konden terugkeren. Om hen te verwelkomen, werden ‘dumb suppers‘ gehouden—maaltijden waarbij er extra borden voor overleden geliefden werden geplaatst. Kaarsen werden voor de ramen gezet om de geesten de weg naar huis te wijzen, als teken dat hun plek in het leven van de levenden nog steeds bestond. Samhain bood zo een kans om de overledenen te eren en de natuurlijke cyclus van leven, dood en wedergeboorte te omarmen.

Van Samhain tot Halloween: het ontstaan van tradities

Veel van de huidige Halloween-tradities, zoals kostuums en uitgeholde pompoenen, vinden hun oorsprong in Samhain. De Kelten droegen tijdens deze viering maskers en verkleedden zich om ronddolende geesten te misleiden en zichzelf te beschermen tegen donkere entiteiten. Deze maskers zijn geëvolueerd tot de moderne Halloween-kostuums, waarmee mensen zich nu verkleden in allerlei gedaantes, van griezelig tot fantasierijk.

Om boze geesten verder af te weren, sneden de Kelten gezichtjes in rapen en andere knollen en plaatsten er een kaars in om ze bij hun huis te zetten. Toen Ierse immigranten in de 19e eeuw naar de Verenigde Staten trokken, ontdekten ze dat pompoenen – die daar in overvloed waren – veel makkelijker te bewerken waren dan rapen. Zo verving de pompoen de raap als symbool van deze traditie en ontstond de moderne jack-o’-lantern. Vandaag de dag zijn de pompoenen met hun vrolijk grijnzende of angstaanjagende gezichten een essentieel onderdeel van Halloween, terwijl hun oorsprong teruggaat naar de Keltische gebruiken van Samhain.

Jack-ó-lanterns met angstaanjagende gezichtjes waren een traditie van de Kelten met Samhain om boze geesten op afstand te houden.

Je innerlijke vlammetje

De oude vrouw buigt naar voren, haar ogen op de vlammen gericht. “Vuur verteert niet alleen,” zegt ze, terwijl ze een knoestige tak in het vuur werpt. “Het geeft ook leven terug.” In het licht van de vlammen zie je hoe de rook de vorm aanneemt van een feniks, haar vleugels uitgespreid in een moment van wedergeboorte. “De feniks staat symbool voor onsterfelijkheid en de cyclus van leven, dood en vernieuwing,” vervolgt ze.

De feniks-energie toelaten

“Wanneer de feniks haar levenscyclus voltooit, gaat ze in vlammen op en herrijst ze uit het as. Sterker en krachtiger dan voorheen.” Ze kijkt je aan. “Net zo mag jij oude versies van jezelf laten sterven en ruimte maken voor jouw eigen transformatie. Eer wie je was en geef jezelf de vrijheid om te groeien.”

Nu haar woorden tot je doordringen, besef je hoe lang je al vasthoudt aan oude gewoontes, beperkende overtuigingen en vastgeroeste gedachten. Je hebt onbewust je eigen groei verstikt, net zoals een vuur dooft zonder zuurstof.

Het vuur flakkert op en de vrouw richt haar blik op jou. “Het licht dat je hier ziet, leeft ook in jou,” zegt ze zacht. “Jouw innerlijke vlammetje zal je door de donkere maanden dragen, als herinnering aan je eigen kracht om te transformeren.” Ze glimlacht mysterieus, haar ogen vol geheimen, alsof ze iets weet dat jij pas later zult ontdekken. “Ga nu maar, mijn kind, het is al laat. Vertrouw op het licht dat je hier hebt gevonden en laat het je de weg wijzen.”

Terwijl je langzaam wegloopt van het vuur, kijk je nog een laatste keer om.

De oude vrouw maakt met haar hand een klein cirkelgebaar boven het vuur, alsof ze een onzichtbare cyclus bezegelt. Het vuur laait op en je ziet haar gestalte vervagen in de rook —alsof ze oplost in de nacht als een schim uit een vergeten verhaal. Dan besef je het: zij was niet zomaar een vrouw. Ze was de Cailleach, de oude wintergodin die met Samhain terugkeert om de overgang naar de donkere maanden te begeleiden. De belichaming van het oude dat plaatsmaakt voor het nieuwe.

Een koude bries waait door het bos, maar in je hart brandt nu een klein vlammetje—het licht van transformatie. Een nieuwe cyclus in jouw leven staat op het punt te beginnen.

Kampvuur als symbool voor reiniging, bescherming en innerlijke transformatie met Samhain.

Herfstreflectie moment

Samhain laat zien dat zelfs in de donkerste momenten kansen voor vernieuwing liggen. De winter is geen einde, maar een begin—een tijd waarin nieuw leven stilletjes kracht verzamelt voor wat later zal bloeien.

Voel je je aangesproken door dit verhaal en merk je dat het tijd is voor verandering in je eigen leven? Dan heb ik een ritueel voor je gemaakt. Dit ritueel helpt je om de ervaring bij het kampvuur te verankeren en ruimte te maken voor groei:

Stap 1: Maak een boswandeling

Trek je wandelschoenen aan en maak een wandeling in het bos of een park. Voel hoe de frisse lucht je helpt om helder na te denken. Stel jezelf de vraag: Wat kan ik loslaten zodat er ruimte komt voor iets nieuws? Vertrouw erop dat het antwoord vanzelf in je opkomt tijdens de wandeling—misschien in een gedachte, een dier dat je pad kruist of een zinnetje dat je toevallig opvangt uit een gesprek van twee voorbijgangers. Verwonder je en laat je verrassen!

Stap 2: Schrijf op wat in je opkwam

Wanneer je thuiskomt, neem een stuk papier en schrijf op wat je wilt loslaten—oude gewoontes, gedachten of gevoelens die je niet meer dienen. Steek de vuurkorf aan en gooi het papier in het vuur. Kijk hoe de vlammen je zorgen verteren en voel hoe je die last ook in jezelf loslaat terwijl het papier tot as vergaat.

De winter is geen einde, maar een begin—een tijd waarin nieuw leven stilletjes kracht verzamelt.

Stap 3: Steek een kaars aan

Neem een kaars en steek deze aan vanuit het vuur, zoals de Kelten hun haarden opnieuw ontstaken met het heilige vuur. Dit kleine lichtje staat symbool voor jouw innerlijke kracht. Kijk naar de vlam en bedenk wat je wilt laten groeien. Stel jezelf de vraag: Hoe zou mijn leven eruitzien als deze groei werkelijkheid wordt? Visualiseer dit beeld zo levendig mogelijk. Spreek daarna je intentie uit, bijvoorbeeld: ‘Ik geef mezelf toestemming om te rusten en mijn energie op te laden’ of ‘Ik ben zelfverzekerd en durf mijn grenzen duidelijk aan te geven.’

Stap 4: Rustig Afronden

Laat de kaars rustig branden terwijl je geniet van een warm drankje. Adem diep in en uit en bedank jezelf voor dit moment van rust. Dit is jouw tijd om op te laden. Wanneer je er klaar voor bent, kun je de kaars uitblazen of hem laten opbranden als symbool voor jouw intentie.

Voor de Toekomst

Dit reflectiemoment kun je altijd herhalen als je merkt dat je opnieuw wilt loslaten. Wanneer oude gedachten of gevoelens weer opkomen (en je zoekt een laagdrempeligere manier om hiermee om te gaan), probeer dan deze oefening: stel je voor dat je belemmerende gedachten herfstbladeren zijn en geef ze een voor een met de wind mee. Zie hoe de bladeren verder en verder wegdrijven, de natuur in, tot ze uit het zicht verdwijnen.

Dit kan je helpen om afstand te nemen van je gedachtes en je focus weer te verleggen naar wat voor jou belangrijk is.

Heb je het ritueel uitgevoerd en wil je jouw ervaringen delen?

Laat hieronder een reactie achter en inspireer anderen met jouw verhaal over loslaten en groei!


Literatuur

Voordat ik afsluit, wil ik een aantal fantastische bronnen in de schijnwerper zetten die gebruikt zijn ter ondersteuning van de informatie in dit blog. Klik hier!

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *